Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Translated to:	هشیاران 1

4 Poems contain sensible ones

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:12.1-12.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:12.1

German Translation

[1] الا ای طوطی گویای اسرار
مبادا خالیت شکر ز منقار

[2] سرت سبز و دلت خوش باد جاوید
که خوش نقشی نمودی از خط یار

[3] سخن سربسته گفتی با حریفان
خدا را زین معما پرده بردار

[4] به روی ما زن از ساغر گلابی
که خواب آلوده‌ایم ای بخت بیدار

[5] چه ره بود این که زد در پرده مطرب
که می‌رقصند با هم مست و هشیار

[6] از آن افیون که ساقی در می‌افکند
حریفان را نه سر ماند نه دستار

[7] سکندر را نمی‌بخشند آبی
به زور و زر میسر نیست این کار

[8] بیا و حال اهل درد بشنو
به لفظ اندک و معنی بسیار

[9] بت چینی عدوی دین و دل‌هاست
خداوندا دل و دینم نگه دار

[10] به مستوران مگو اسرار مستی
حدیث جان مگو با نقش دیوار

[11] به یمن دولت منصور شاهی
علم شد حافظ اندر نظم اشعار

[12] خداوندی به جای بندگان کرد
خداوندا ز آفاتش نگه دار

[1] Ho O parrot murshid thou that art the utterer of the mysteries of God
Void of sugar of the mysteries of God thy beak mouth be not .

[2] Ever be thy head fresh ,and thy heart happy
For of the line of mysteries of the true Beloved ,a happy picture ,thou displayedest .

[3] With the rivals the Arifs thou utteredest speech head - closed veiled
For God's sake ,uplift the veil of the enigma of the head - closed speech

[4] O Saki On our faces ,a cup of divine truths of rose - water dash
For ,we are sleep - stained ,and wakeful of fortune .

[5] In musical note ,what path is this that the minstrel struck ,
That ,together ,the insensible and the sensible dance

[6] From this opium mystery that the Saki the murshid casteth into wine
To the rivals the Arifs remaineth neither head nor turban so intoxicated on hearing it are they

[7] To the great Sikandar ,they give not that water - of - life
Attainable neither by force nor by gold without God's grace is this matter .

[8] Come and hear the state of the people of pain
In word ,little in meaning ,much .

[9] The enemy of our religion ,became the idol of Chin
O Lord my heart and faith ,keep .

[10] To those veiled the illusory beloved ones utter not the mysteries of intoxication truths
From the lifeless ,senseless wall - picture ,ask not the tale of life .

[11] In the fortune of the standard of Mansur Shah ,
In the ranks of verse ,Hafiz the standard became .

[12] Towards us slaves ,he our praised one did the work of a Lord
O Lord him preserve from calamity .

[1] Immer sey der Verstand die baare Münze des Lebens,Gilt er doch nichts beim Golde der Liebe.

[2] Ha! o Papagey, der von der Liebe Geheimnissen schwätzet,Nie fehl's deinem Schnabel an Zucker!

[3] Immer grüne dein Haupt, und immer sey fröhlichen Herzens,Bist mir ein Bild von den Flaumen des Freundes.

[4] Ein verborgenes Wort hast du zu den Freunden gesprochen,Gott! heb' auf vom Räthsel den Schleier!

[5] Günstiges Glück! bespreng' mich mit Rosenwasser vom Becher,Denn mein Auge ist beflecket vom Schlafe.

[6] Welchen Ton hat der Sänger zu seiner Weise gewählet,Daß die Trunknen und Nüchternen tanzen!

[7] Siehe die Wirkung des Moschus, den der Schenk' in den Wein hat geworfen,Kopf und Dulbend geh'n beide verlohren.

[8] Alexandern ward nicht verlieh'n das Wasser des Lebens,Gold und Gewalt erzwingen nicht solches.

[9] Komm' und höre mir an der Betrübten traurige Lage,Worte sind wenig, und viel ist der Inhalt.

[10] Sina's Götzenbilder, sie sind die Feinde des Glaubens,Herr! bewahre mein Herz und den Glauben.

[11] Nüchtern sag' und erzähle du nie das Geheimniß des Rausches,Seelenkunde frag' nicht von den Gemälden.

[12] In den Reichen der Dichtkunst weht Hafis als die FahneDurch des Schahes schützende Gnade.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:15.1-15.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:15.1

German Translation

[1] ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس
بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفس

[2] منزل سلمی که بادش هر دم از ما صد سلام
پرصدای ساربانان بینی و بانگ جرس

[3] محمل جانان ببوس آن گه به زاری عرضه دار
کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس

[4] من که قول ناصحان را خواندمی قول رباب
گوشمالی دیدم از هجران که اینم پند بس

[5] عشرت شبگیر کن می نوش کاندر راه عشق
شب روان را آشنایی‌هاست با میر عسس

[6] عشقبازی کار بازی نیست ای دل سر بباز
زان که گوی عشق نتوان زد به چوگان هوس

[7] دل به رغبت می‌سپارد جان به چشم مست یار
گر چه هشیاران ندادند اختیار خود به کس

[8] طوطیان در شکرستان کامرانی می‌کنند
و از تحسر دست بر سر می‌زند مسکین مگس

[9] نام حافظ گر برآید بر زبان کلک دوست
از جناب حضرت شاهم بس است این ملتمس

[1] O breeze if by the bank of the river Araxes ,thou pass ,
Upon the dust of that valley ,a kiss express and thy breath from the perfumed dust musky make .

[2] Salma's dwelling to whom ,momently ,from us ,a hundred salutations be ,
Full of the clamour of the camel - drivers and of the crash of the great bell ,thou seest .

[3] The beloved's litter ,kiss then ,with soft emotion ,the request present ,
Saying O kind one from separation from thee ,I consume .Help

[5] Night - taking ,make pleasure without fear .For ,in love's city ,
With the chief of the patrol ,the night - prowler the holy traveller hath friendship .

[6] O heart not the work of playing is love - playing .Play thy head life
If not ,with the chaugan of passion ,one cannot strike the ball of pure love .

[7] To the intoxicated eye of the true Beloved ,Us own soul ,my heart with pleasure giveth
Although ,to none gave sensible ones their own will .

[8] In sugar - land ,parrots other disciples urge their own pleasure by the aid of the perfect murshid
But ,through grief ,his wings about his head the wretched fly Hafiz beateth .

[9] If to the nib of the friend's reed ,the name of Hafiz ascend ,
From His Majesty ,the King ,this that is supplicated is enough .

[1] Wenn du vorbeigehst Ost am Ufer des AraxesSo küß' den Staub des Thals, durchwürze deine Seele.

[2] Da wirst du Selma's Platz, den hundertfach ich küßteVoll vom Geschrey und Lärm der Karawanen finden.

[3] Dort küße das Gepäck der Freundin, seufze klagend:Ich bin durch Flucht verbrannt, o helfe mir Geliebter!

[4] Ich, dem eh guter Rath wie Lautenton verklungenMag jetzt durch Trennung klug denselben gerne hören.

[5] Du schwärme bei der Nacht, denn in der Stadt der LiebeSind Schwärmer wohl bekannt dem Obersten der Wache.

[6] Ganz eigen ist das Spiel der Liebe, setz den Kopf ausWenn du im Spiel verlangst den Ballen fortzuschlagen.

[7] Mein Herz hat sich dem Aug des Freundes überlassenWiewohl Vernünftige sich Keinem überlassen.

[8] Es schwelgt der Papagey im Zuckerfeld mit WohlbehagenDie arme Ameis schlägt aus Leid die Händ' zusammen.

[9] Ich fleh' die Majestät des Schahes um Nichts Anders,Als daß Hafisens Nam' dem Kiel des Freundes entfließe.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.54-10.54

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.54

German Translation

[1] سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
به دست مرحمت یارم در امیدواران زد

[2] چو پیش صبح روشن شد که حال مهر گردون چیست
برآمد خنده خوش بر غرور کامگاران زد

[3] نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست
گره بگشود از ابرو و بر دل‌های یاران زد

[4] من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست
که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد

[5] کدام آهن دلش آموخت این آیین عیاری
کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد

[6] خیال شهسواری پخت و شد ناگه دل مسکین
خداوندا نگه دارش که بر قلب سواران زد

[7] در آب و رنگ رخسارش چه جان دادیم و خون خوردیم
چو نقشش دست داد اول رقم بر جان سپاران زد

[8] منش با خرقه پشمین کجا اندر کمند آرم
زره مویی که مژگانش ره خنجرگزاران زد

[9] شهنشاه مظفر فر شجاع ملک و دین منصور
که جود بی‌دریغش خنده بر ابر بهاران زد

[10] از آن ساعت که جام می به دست او مشرف شد
زمانه ساغر شادی به یاد میگساران زد

[11] ز شمشیر سرافشانش ظفر آن روز بدرخشید
که چون خورشید انجم سوز تنها بر هزاران زد

[12] دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق ای دل
که چرخ این سکه دولت به دور روزگاران زد

[13] نظر بر قرعه توفیق و یمن دولت شاه است
بده کام دل حافظ که فال بختیاران زد

[1] In the morning when ,his standard on the mountainous lands ,the Khasrau of the east the rising sun pitched ,
With the hand of mercy ,the door of hopeful ones ,my beloved beat

[2] Before morning ,when it became manifest what is the inconstant state of the sphere's love ,
It the morning ascended and ,on the pride of potentates ,a sweet laugh expressed .

[3] Last night ,when with the intention of dancing ,my idol stood up ,
From the tress ,she unloosed the knot and on the hearts of beloved ones beat .

[5] This usage of deceit ,what iron heart taught Him the true Beloved
That when from his own house He came out ,those keeping awake at night the 'abids ,and the zahids He first attacked .

[6] The idea of horsemen my wretched heart matured and near to them went
O Lord preserve it ,for ,on the centre of the horsemen ,it dashed .

[8] By the woollen khirka ,how into the noose of my power may I bring Him ,
A hair - clad one whose eye - lash ,those dagger - thrusting attacked .

[9] The great king ,Muzaffar of pomp ,the bravery of the kingdom ,and the faith of Mansur
Whose exceeding liberality without hesitation ,laughter ,against the generous spring - cloud ,expressed .

[10] From that moment when ,by his hand ,the cup of wine became honoured ,
In memory of its wine - drinkers ,the cup of joyousness ,time drained .

[11] With his head - cleaving sword ,gleamed victory that day
When ,like the star - consuming sun ,on thousands ,alone he dashed .

[12] Hafiz from God's grace ,ask for his Shah Mansur's lasting life and kingdom
For ,in the time of the people ,this coin of fortune ,the sphere struck .

[13] On the die of grace ,and the felicity of the King's fortune ,my glance is
O beloved give the desire of the heart of Hafiz who ,the omen of the fortunate ,struck .

[14] God most high since it gained the sorcery of existence ,excellent the nature of Shah Mansur
The purity of whose pure essence ,the breath of equality with the austere expressed .

[1] Morgens als die Fahne der Sonne Aufgesteckt war auf den Bergen, Sieh da kam der Liebling des Herzens Aus Erbarmung an die Thüre.

[2] Weil der Morgen deutlich erblickte, Was da sey des Glückes Liebe, Fieng er an im Ernste zu lachen Ueber jene, die d'rauf stolz sind.

[3] Gestern als mein Schöner zum Tanze Aufgestanden war im Kreise, Löst' er auf die Bande der Locken, Warf dieselben auf die Freunde,

[4] Als sein Wein ergründendes Auge, Die Vernünftigen zu rufen, Wusch ich über Frieden und Ruhe In dem Herzensblut die Hände.

[5] Saget, welches eiserne Herz hat Diese List ihn wohl gelehret, Daß er so vor allem beginn't Nachtdurchwacher auszurauben?

[6] Einen Reiter sah ich im Traume, Armes Herz! du war'st verloren, Herr, bewahr's vor allen Gefahren, Mitten unter Reiter fiel es.

[7] Für den Glanz von seinem Gesichte, Wurden Blut und Geist geopfert, Doch erfüllt er einmal die Wünsche, Danken es ihm die Entseelten.

[8] Ha! wie soll ich denn mit der Kutte Eine Locke Haar's erobern, Deren einz'le Härchen auf Straßen Tapfre Männer ganz ausrauben.

[10] Seit der Stunde, da er das Weinglas Nahm zuerst in seine Hände, Gab die Zeit den Becher der Freude Allen Trinkern in die Hände.

[11] Von dem Goldverspendenden Schwerte, Strahlte Sieg an jenem Tage, Als Er, wie die Sonne der Sterne, Tausende allein geschlagen.

[12] Seines Lebens, seiner Regierung Dauer fleh', o Herz! vom Herren, Denn die Münze ward von dem Loose Nach dem Laufe der Zeit geschlagen.

[13] Meines Muthes Loos ist gebunden An des Schahes Glück und Segen, Sey vergnügt Hafis, denn die Losung Ist auf's Beste ausgefallen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.96-10.96

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.96

German Translation

[1] غلام نرگس مست تو تاجدارانند
خراب باده لعل تو هوشیارانند

[2] تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز
و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند

[3] ز زیر زلف دوتا چون گذر کنی بنگر
که از یمین و یسارت چه سوگوارانند

[4] گذار کن چو صبا بر بنفشه زار و ببین
که از تطاول زلفت چه بی‌قرارانند

[5] نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو
که مستحق کرامت گناهکارانند

[6] نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس
که عندلیب تو از هر طرف هزارانند

[7] تو دستگیر شو ای خضر پی خجسته که من
پیاده می‌روم و همرهان سوارانند

[8] بیا به میکده و چهره ارغوانی کن
مرو به صومعه کان جا سیاه کارانند

[9] خلاص حافظ از آن زلف تابدار مباد
که بستگان کمند تو رستگارانند

[1] The slave of thy intoxicated eye ,crown - possessors are
Undone with the wine of Thy ruby lip ,sensible ones are .

[2] O true Beloved for Thee ,the wind bearing news to men ,and far and near thy perfume and for me the water tear of the eye declaring me to be a lover became informers :
If not ,mystery - keepers of each other the lover and the Beloved are .

[3] When Thou passest supon the Path glance
Beneath Thy two tresses ,from right and left ,how restless they are .

[4] O true Beloved like the wind ,pass over the violet - bed .Behold ,
From the tyranny of thy tress ,how sorrowful they are

[5] O God - recogniser Our portion is paradise .Go
For deserving of mercy ,- sinners are .

[6] To that rose cheek of Thine not alone do I sing the love song
For ,on every side ,Thy nightingales lovers a thousand are .

[7] O Khizr of auspicious foot the Murshid perfect and excellent bethou my hand seizer .For I
Travel on foot and my fellow - travellers .Arifs on horse - back are .

[8] To the wine - house ,go and with wine make ruddy thy face
To the cloister ,go not for there ,dark of deed ,they are .

[9] O true Beloved free of that twist - possessing tress ,Hafiz be not :
For ,free from evilness ,from grief ,and from attachment to any one those bound to Thy girdle are .

[10] From the picture expression of Hafiz's face ,one can know
That at the Friend's door ,dusty humble the dwellers are .

[1] Herrscher sind die Sklaven von deinen Narzißen, Weise sind berauschet von deinen Rubinen,

[2] Dich verrieth der Ostwind, mich aber die Thränen, Niemals bleibt versteckt das Geheimniß der Liebe.

[3] Gehst du deine doppelten Locken vorüber, Sieh die Unbeständigen, welche dran haften.

[4] Wie der Ostwind gehe vorbei bei den Veilchen, Sieh, was deine Locken für Unheil gestiftet.

[5] Eden ist uns einstens zum Loose bestimmet, Denn gewiß verdienen die Sünder Erbarmung.

[6] Deine Rosenwangen besing' ich mit nichten, Tausend Nachtigallen lobpreisen dieselben.

[7] Du mein Chiser, sey mir gesegnet und hilf mir; Denn ich bin zu Fuß, und die Anderen reiten.

[8] Geh' zur Schenk' und röthe dein Angesicht dorten, Geh' nicht in die Zelle, dort wohnen die Gleißner.

[9] Niemals sey Hafis von den Haaren befreyet, Denn nur deine Sklaven sind Freye zu nennen.